Ένα σκουριασμένο ναυάγιο, που έχει γίνει πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο της περιοχής και αποτελεί ενδιαφέροντα ψαρότοπο για τους ψαροντουφεκάδες , αλλά και αντικείμενο φωτογράφησης γι’ αυτούς που φωτογραφίζουν μόνο ναυάγια.
Στις 30 Δεκεμβρίου 1967, απέπλευσε από την Χαλκίδα με φορτίο 440 τόνους τσιμέντα και προορισμό τη Βόρεια Αφρική. Εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, το πλοίο αναγκάσθηκε να αγκυροβολήσει στον Όρμο Διακόφτι των Κυθήρων. Στις 6 Ιανουαρίου 1968 απέπλευσε για τον προορισμό του, πλην όμως και πάλι συνάντησε κακοκαιρία, με αποτέλεσμα να αναγκασθεί να αλλάξει πορεία προς τις βορειοδυτικές ακτές της Κρήτης. Επειδή η κακοκαιρία συνεχιζόταν, το πλοίο αναγκάσθηκε να αγκυροβολήσει με τις δύο άγκυρές του, στη νότια πλευρά της νήσου Ήμερη Γραμβούσας και σε απόσταση 200μ. περίπου από την ακτή.
Το μεσημέρι στις 13.15 της 8ης Ιανουαρίου 1968 και επειδή οι καιρικές συνθήκες επιδεινώθηκαν, κόπηκε η αλυσίδα της δεξιάς άγκυρας. Ο καπετάνιος του προσπάθησε να κρατήσει το πλοίο με τη βοήθεια της μηχανής, πλην όμως δεν τα κατάφερε και το σκάφος προσάραξε με την αριστερή πλευρά, με αποτέλεσμα το μηχανοστάσιο τα κατακλυσθεί από νερά. Τότε ο καπετάνιος διέταξε να εγκαταλειφθεί το πλοίο και το πλήρωμα αποβιβάστηκε ασφαλώς στην Ήμερη Γραμβούσα, όπου παρέμεινε εξαιτίας των συνεχιζόμενων δυσμενών καιρικών συνθηκών, μέχρι τις 10 Ιανουαρίου. Τελικά, το αντιτορπιλικό πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού μας «ΙΕΡΑΞ», παρέλαβε το πλήρωμα και το μετέφερε ασφαλώς στη Σούδα.
Το «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Π» παραμένει μέχρι και σήμερα εκεί, αποτελώντας πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του τοπίου της Γραμβούσας, μαζί με άλλα ναυάγια που βρίσκονται βυθισμένα επί αιώνες γύρω από το νησί.